Vroeger, niet langer dan, maar wel lang geleden. In een een tijd dat Floris, Therry de Slingeraar, Swiebertje, Thunderbirds en de wereldberoemde Ard Schenk muts ongekend populair waren, er in de Eikenlaan een sigarenzaak, garage/benzinepomp, melkboer en kruidernierszaak gehuisvest waren en er in de Vijverlaan een huishoudschool was, spaarde je moeder DOKA-zegels. Deze zegels werden bij nagenoeg iedere aankoop die je deed, gratis door de plaatselijke middenstand verstrekt en werden - hoe kan het ook anders - in een DOKA-boekje geplakt. Tegen inlevering van een aantal boekjes (+ bijbetaling) kon je dan eens per jaar je kind(eren) mee laten gaan met....... jawel ........ (geloof me, ik verzin het echt niet)........... de DOKA-reis. Hoeveel er van die trips zijn geweest weet ik niet, maar Bobbie Jaan, Eurostrand/Beekse Bergen en Efteling staan voor eeuwig in mijn geheugen gegrift. Jong en oud (want ook een afzakkertje op de Rijn behoorde tot de mogelijkheden) ter land, ter zee en in lucht, maar overal kon je die Stichtse plakkers tegen het lijf lopen. Met name jong liet zich op zo'n "kip-met-appelmoes" dag alles behalve onbetuigd, getuige het groot aantal bussen die zich op de Traaij verzameld hadden. Kortom, een knaller waar hedendaagse Arie nog een puntje aan kan zuigen. Maar ja, aan al het goede komt een eind en dus ook aan de DOKA. Wat hier nu precies ten grondslag aan heeft gelegen is mij weleenswaar niet geheel helder, maar binnen de middenstand ontstond gemormel over de finaciële kant, daar de zegels gratis werden verstrekt, maar de winkelier een gulden per zegel diende te schuiven, die alleen per rol van 500 stuks afgenomen kon worden. En zo kwam er begin zeventiger jaren een einde aan een uniek te noemen middenstandsproject. Met de viering van 30 april verging het feitelijk niet veel anders. Want waar zijn ze gebleven, de achter op je fiets bevestigde piepbussen en de brommers zonder uitlaat dieje bij het krieken van de dag uit je bed kwamen knetteren. Om vervolgens traditiegetrouw de wijk naar Doorn te nemen, alwaar op Plein 40-45 alle regionale rustverstoorders luidruchtig bijéénschaarden. Weer of absoluut geen weer, maar ieder jaar waren ze er. Logisch natuurlijk, want in onze oren klonk dit beduidend muzikaler dan hetgeen er tijdens de evenzo traditionele aubade ten gehoren werd gebracht. En ik kan het weten, want tot en met de laatste klas van het basisonderwijs behoorden deelname aan betreffende ochtendhulde tot een absolute verplichting. Acht jaar lang.............(ja jullie lezen het goed, mijn lagere schooljaren lagen ver boven het landelijk gemiddelde).... acht jaar lang heb ik voor Sparrendaal verplichte nummertjes als het Wilhelmus, Rood-Wit-Blauw en de Zilvervloot staan te blerren, om vervolgens richting de Nutsbio of Openlucht Theater te vertrekken, alwaar poppenkast, goochelaar en/of clown(s) op het programma stonden. 's Middags toog nagenoeg de gehele populatie naar het Seminarie terrein, alwaar en scala aan (inmiddels legenadarisch verklaarde) festiviteiten ten toon werden gespreid. Touwtrekken, mastklimmen, ringsteken t/m een zeskamp met door buurten, kroegen en verenigingen samengestelde teams, behoorden zo'n beetje tot de vaste ingrediënten van het toenmalige oranje maal. Maar ja, aangezien het de nek omdraaien van van cultuur, historie en tradities zo'n beetje de enige traditie is die men binnen onze gemeente hondstrouw is gebleven, gold ook in deze het credo "opzouten". Behalve de auba dan, maar dat komt naar alle waarschijnlijkheid omdat Sparrendaal nog niet tegen de vlakte is gegooid. Wellicht oubollige nostalgie, zal ik zeker niet ontkennen, maar nog altijd beduidend meer inhoud bezittend dan die geestdodende vrijmarkt. Toegegeven, kwestie van smaak, maar over smaak valt in mijn optiek zeker wel te twisten, alhoewel het nog maar de vraag is of er hier uberhaupt wel iets te twisten valt. Behalve dan als je die kinderen aan het werk ziet, voor wie overigens de vrijmarkt feitelijk bestemd is, want het is toch vermakelijk om te zien hoe zij hun kapitaal trachten te vergroten. Nee, wat dat aangaat dient de vrijmarkt onvoorwaardelijk voort te blijven bestaan, edoch zijn het de volwassenen die bij mij de broek spontaan op de enkels weten te krijgen. Gewoonweg zielig zoals ze hun reet erin gedraaid hebben en ongegeneerd het kind beconcurreren en schaamteloos de prijs opvoeren zodra een allochtoon interesse toont. Gewoon de nek omdraaien en opzouten!!