Voor het dorp, dan ook door het dorp.

Bij alles, voor alles.....er is altijd een begin. Dus ook voor de Hogesteeg.

Dreigen met onteigenen is echt niet meer van deze tijd.
Da's gewoon het mes op iemands strot zetten, met de mededeling dattie kan kiezen tussen "van links naar rechts" of "van rechts naar links."
Kan je lullen over het maatschappelijke belang wat je wilt, maar wat jij niet hebt, maar een ander wel, mag je eenvoudig weg niet zonder meer eigen maken.
Dat mag u niet, dat mogen wij en de overheid al helemaal niet.
Integendeel.
"Zestig jaar te laat geboren", zou mijn vader gezegd hebben.
En anders hufters met een bijzonder merkwaardige nostalgische drang naar het verleden.
Nu denkt een deel onzer lokale populatie daar beduidend anders over, maar dat zijn van die typische "Zolang het maar niet in mijn straat is…"sukkels, die vanzelf anders beginnen te piepen zodra hun achtertuin in het gedrang komt.
Kijk, dat onze kinderen een kans moeten krijgen om zich zelfstandig te kunnen vestigen in deze Gevallen Parel van de Heuvelrug zullen wij allesbehalve tegenspreken.
Integendeel, we juichen het toe, maar de manier waarop het bestuurlijk orgaan dit tracht te bewerkstelligen, alsmede de wijze waarop zij veertig jaar woningwanbeleid tracht weg te werken slaat natuurlijk als die wereldberoemde tang op dat evenzo bekende varken.
Onteigenen gaat namelijk verder dan die dooddoener dat het doel de middelen heiligt.
Oogt wellicht als de ultieme uiting van daadkracht, maar zegt in werkelijkheid alles over bestuurlijke onbekwaamheid, gebrek aan creativiteit, overtuigingskracht en ruimtelijk inzicht.
Edoch doet bovenral fors afbreuk aan het vertrouwen tussen burger en overheid en dat levert op termijn beduidend meer schade op, dan het doen wegvallen van een stukkie bos hier en een lappie gras daar.
Want daar zit volgens ons dus de kneep, een onsamenhangende balans in het alom bekende verdeel en heers. Streng edoch rechtvaardig getuigen van visie, daadkracht en inzicht.
Nu heeft het meer weg van stamtafelpolitiek.
Eerst ben je voor, twee glazen verder ben je weer tegen, om vervolgens weer spontaan van mening te veranderen zodra de bitterballen doorkomen.
Oftewel, je kiest eerst voor een spreiding van de lasten, laat je vervolgens aan de kant schuiven door omwonenden - die kennelijk vergeten zijn dat ook hun stulpje op een voormalig stukje huid van Moeder Natuur verrezen is - en besluiten vervolgens om dan maar te proberen het door de gevoeligste strotten onzer populatie te persen.
Gaat oogwaarschijnlijk even goed, maar leidt uiteindelijk toch tot een zekere alsmede allesbehalve pijnloze politieke dood.

Eén van de eerste op de Hogesteeg.

Neemt overigens niet weg dat er natuurlijk wel wat moet gaan gebeuren, maar dan wel onder het motto "Voor het dorp, dan ook door het dorp."
Oftewel iedereen draagt een stukje grond, straat, woonomgeving dan wel uitzicht bij en anders moet je gewoonweg je bek houden en straks niet liggen te piepen als je eigen kinderen niet in het dorp kunnen blijven wonen.
Stukje Rijsenburgse bos, stukje Seminarie, stukje Akkerweg, stukje bos Willem van Abcoudelaan, straks stukje gemeentehuis, stukje Engweg, stukje Traay (Premis), stukje Hoofdstraat (voormalig Sanato terrein) en neem tot slot De Horst nog eens nader onder den loep, want wellicht kunnen daar enkele onderwijsinstellingen in onder worden gebracht en de daardoor vrijkomende ruimtes aan de stukjeslijst worden toegevoegd.
En anders moet je jezelf maar eens gaan afvragen wat je hier feitelijk te zoeken hebt.
Wij denken niets……….

Een page terug..Een page vooruit