Feitelijk hadden we willen openen met het alom bekende gezegde dat de kogel eindelijk door de kerk is, maar da's anno 2004 toch echt een meer dan serieuze poging tot "den goden verzoeken" en hebben we derhalve besloten om er "de slee is door de moskee" van te maken. Toegegeven, slaat als een lul op een drumstel, maar meer zat er na vier uur vergaderen, twee kratten bier, een fles whiskey en een verziekte maatschappij toch echt niet meer in. Niet veel - kunnen we niet ontkennen - maar toch zijn we unaniem van mening dat het desalniettemin een geslaagde alsmede uitermate gezellige bijeenkomst is geweest. We doen het niet vaak - gemiddeld een keertje of zes per jaar - maar net genoeg om ondanks alle verschillende meningen en opvattingen toch alle neuzen dezelfde kant op te krijgen. Bovendien wordt er natuurlijk in de alom bekende wandelgangen ook nog het nodige gesproken dan wel besproken en komen we elkaar dagelijks tegen op de digitale snelweg. Kortom, ze kunnen ons een hoop verwijten, maar niet dat we contact gestoord zijn. Integendeel, we communiceren er in alle denkbare varianten vrolijk oplos. Vanzelfsprekend zijn we het maar zelden direct met elkaar eens, maar daar ligt simpelweg "een kwestie van smaak" aan ten grondslag en dat maakt het communiceren juist zo buitengewoon interressant, want in onze optiek valt er over smaak weldegelijk te twisten. Maar dat terzijde, het gaat om het communiceren. Om het luisteren naar en het durven zeggen van. Om te durven relativeren en niet meteen in die slachtofferrol te kruipen, zoals bijv. het brein van Org enkele weken geleden is overkomen tijdens een broodnodig bezoek aan een plaatselijke middenstander, die stellig van mening was dat de volgelingen van de Oranjelaan kerk overduidelijk achter werden gesteld op hun islamitische collega's, die - zoals een ieder inmiddels wel weet - door een foutje van de lokale overheid in het bezit werden gesteld van een vergunning voor het bouwen van twee moskeeën. Terwijl een verhuizing van de Christelijk Gereformeerde Kerk naar de Akkerweg juist niet door onze lokale bestuurders ondersteunt wordt. U begrijpt, Leiden in last. Een verbitterde teleurstelling straalde dan ook overduidelijk van de man af. Hij vond het onbegrijpelijk dat buitenlanders altijd alle medewerking en Nederlanders alleen maar tegenwerking krijgen. Zij mogen alles en wij mogen niets. De Christelijk Gereformeerde Kerk Gelijk of ongelijk laten we maar even in het midden - is per slot van rekening een geheel andere discussie, maar zijn teleurstelling valt in onze optiek zeker wel te begrijpen - edoch hetgeen waar de goede man volledig het verkeerde pad insloeg was het moment waarop hij de islamitische gemeenschap als hoofdoorzaak aanwees voor het niet doorgaan van betreffende verhuizing. Bovendien was hem de mening toegedaan dat, als de gemeente Driebergen-Rijsenburg inderdaad een fout zou hebben gemaakt, zij dan ook maar dezelfde fout voor Christelijk Gereformeerde gemeenschap moesten maken. Met als slotaccoord, wij niet, dan zij ook niet. Een kinderlijke variant op "gelijke monikken, gelijke kappen" en in het juiste perspectief gezien behoorlijk kort door de bocht. De weinig steekhoudende argumeneten, de spontaan gelanceerde vooroordelen en het bij vlagen hoorbare intolorante ondertoontje duiden onmiskenbaar op een gebrek aan communicatie dan wel op een te veel aan eenzijdige informatieverstrekking. De goede man had ergens de klok horen luiden, maar wist totaal niet waar de klepel hing. Sterker, van een klepel had'tie kennelijk nog nooit gehoord en dus ondernam het brein een meer dan serieuze poging om hem dat eerst maar eens uit te leggen, maar of het geholpen heeft....?? Ben bang van niet, want hij rekende er volledig op dat de Raad van State zou beslissen dat beide panden aan de Akkerweg weer gesloopt moesten gaan worden. Op de vraag welke motivatie daar dan ten grondslag aan zou moeten liggen antwoordde hij dat het niet alleen een illegale bouw betrof, maar ook te veel overlast zou veroorzaken. Dat zal natuurlijk nog moeten blijken. Trouwens, alsof die kerk van de Christelijk Gereformeerde dat niet doet. Moet je voor de gein maar eens op zondag gaan kijken daar op die Oranjelaan. Het lijkt de IVA wel........je hebt er alleen maar last van. En ja...wat die illegale bouw betreft, dat is natuurlijk volkomen uit de lucht gegrepen. Ze hebben alle noodzakelijke papieren op volstrekt legale wijze verkregen.....laat dat toch vooral duidelijk zijn. Nou, aldus de goede man, daar dacht dat comite van de Akkerweg evenwel anders over. Ook richting de Akkerweg? Het brein voelde gestaag hoe een vlaag van moedeloosheid zich meester over hem maakte, maar wenste in dit stadium niet aan opgeven te denken. Integendeel. Er was geen weg terug meer en besloot derhalve het over een andere boeg te gooien, maar wilde wel eerst even duidelijk stellen dat het protest van de Akkerweg direct gericht was tegen de gemeente en niet tegen de islamitische gemeenschap. Dat betreffend comite randvoorwaarden probeerden te stellen bij een eventuele ingebruikname en dat zij even gemotiveerd te werk zouden zijn gegaan als het geen moskee, maar een parkeergarage, school, jongerencentrum, brandweeerkazerne, bioscoop, sportcomplex, woonwagenkamp, dan wel een Christelijk Gereformeerde kerk betrof. (Om maar eens een paar dwarsstraten te noemen.) Het probleem is echter wel, dat de islamitische gemeenschap net zoveel rechten & plichten heeft als ieder ander en het niet meer dan logisch is dat zij dankbaar gebruik hebben gemaakt van de door de gemeente Driebergen - Rijsenburg aangeboden mogelijkheden. En dat kan je ze toch echt niet kwalijk nemen. Bovendien heeft betreffende gemeenschap nog helemaal niets en is de Christelijk Gereformeerde gemeenschap al tientallen jaren in het luisterrijke bezit van een riant onderkomen. Nogmaals, de teleurstelling valt te begrijpen, maar dat onvolwassen gepiep achteraf is onze optiek een allesbehalve positieve bijdrage aan de maatschappij in het algemeen (misplaatse stemmmingmakerij) en aan het Christelijk Gereformeerde gedachtegoed in het bijzonder. Van de Engweg zijn ze ook al op de Akkerweg wezen kijken. En alhoewel bovenstaand relaas wellicht anders doet vermoeden, was het zeker wel een goed gesprek. Communiceren op basis van wederzijds respect is niet alleen de sleutel tot het bespreekbaar maken van de meest gevoelig liggende onderwerpen, maar schept bovenal duidelijkheid. Was dan ook goed om te horen dat er - ondanks de uitspraak van de Raad van State - een betere communicatie is ontstaan tussen de islamitische gemeenschap en het Akkerweg comite. Kortom.......er is nog hoop, maar een religie boulevard zit er voorlopig niet in. Ja....en deze? Als tuinhuisje misschien, bij de volkstuintjes.