Wat nu de Korte Dreef is, gezien vanaf de Hoofdstraat, met tegenwoordig links de C1000 Hou je nog van me?, vanuit het niets op zo'n totaal onverwacht moment. "Tuurlijk" afwezig starend in dansende vlammen, maar absoluut bewust van wat komen ging. Hou je nog echt van me? "Tuurlijk." Net zo "tuurlijk" als toen we elkaar leerden kennen? "Ja…..alleen anders…" Anders? "Ja.....anders.....alhoewel, toen ik je leerde kennen vond ik je meteen geweldig, maar dat echte houden van is pas veel later gekomen." "Je voelde heel vertrouwd en dat is uiteindelijk omgeslagen naar een onvoorwaardelijk houden van." Waarom ben je dan bij mij weggegaan? "Omdat jij me liet gaan." Maar jij had je keuze al gemaakt. "Jij liet mij geen keus." " "Wilde niets liever dan bij jou blijven, maar je deed ineens heel afstandelijk." Omdat ik je op dat moment niets kon bieden. "Dat kon je wel, maar wilde het gewoonweg niet." Hoe kan je dat nou zeggen? "Nou, het is toch waar? Je liet me gewoon gaan,...of niet soms?" We hebben er toch over gesproken? "We hebben er over gesproken......we?" Nou ja.....euh....jij voerde feitelijk het woord, maar ik heb naar je geluisterd. Toch? "Omdat je moest zal je bedoelen, want het liefst had je mij gemeden als de pest." Had het inderdaad liever anders gezien, maar dat had meer te maken met je argumenten, dan om jou persoonlijk. "Gelul en dat weet je. Het ging om mij en die achterlijke principes van je." Hoezo nou achterlijk? Alleen maar omdat jij je zin niet kreeg?" "Zin niet kreeg? Wat nou, omdat jij je zin niet kreeg?" "Heeft helemaal niets met zin te maken." "Ik voelde mij bestolen en zocht rechtvaardigheid." Bestolen waarvan? "Een thuis." Het spijt me. "Mij ook." Denk je nog wel eens aan die ander? "Zelden." Mis je haar? "Absoluut niet, het was gewoon een vlucht" Denk je überhaupt wel eens aan een ander? "Soms, maar dat zijn van die nietszeggende flirten." "Van die bekende onbekende opwellingen naar iets nieuws, maar weet dat ik uiteindelijk tussen zes planken de Traaij overgedragen zal worden." Dus je houdt nog van me. "Ben dat stadium al lang geleden gepasseerd." "Houden van zijn de woorden niet." Wat dan wel? "Dat ik mij never nooit meer zo makkelijk door jou de deur uit laat flikkeren." "En die belofte is onvoorwaardelijk." Ik wist het wel. "Wat?" Dat ik nog steeds je gevallen parel ben.