Buitengaats.



Driebergen - Rijsenburg en de kracht van het wassende water aan de voet van de blanke top der duinen, zilte geuren, scherende meeuwen en vergezichten over een woestijn van water, naar waar hemel aarde ontmoet, hebben evenveel met elkaar gemeen als wijlen (en tevens voormalig dorpsgenoot) Big John Russell met een maatje S.
Sterker nog, onze Gevallen Parel heeft - op wat sprengen, vijvers , vennetjes, een nagenoeg uitgedroogd bosmeer en de Langbroekerwetering na dan - geen wateren van betekenis binnen haar gelederen, die de spreekwoordelijke band met dit vloeibare element van Moeder Natuur zou kunnen doen rechtvaardigen, alhoewel onze Stichtse grondwateren daarentegen het predicaat "van grote betekenis" meer dan waardig zijn en absoluut op zeker kinderlijk eenvoudig kunnen wedijveren met die van het Belgische Spa en het Franse Kylle.
Edoch dit terzijde, is van een geheel andere natuurlijke discipline.

Echter, ondanks het ontbreken van die zogezegde band bestaan er….in een breder perspectief bezien natuurlijk……toch een aantal (indirecte) verbintenissen tussen Driebergen - Rijsenburg en de grote wateren onzer monarchie, getuige de vele onder Driebergse vlag dobberende vaartuigen op Vinkeveense, dan wel Loosdrechtse plassen, IJssel- , Veluwe- en/of Naardermeer, onze voormalige dorpsgenoten Verolme en Dammers and last but not least de drie schepen die onder de naam "Driebergen" den internationale wateren bevoeren.

Nu acht ik de kans weliswaar buitengewoon klein dat het u ook maar een fok zal boeien, maar dan toch voor die ene uitzondering:

Het in 1692 te water gelaten VOC-schip "Driebergen" welk uiteindelijk in 1714 te Batavia tot één astronomisch berg tandenstokers is verwerkt.

De in 1910 te water gelaten "ss De Driebergen" welk in 1917 zo spontaan en vol overgave door ein Deutsche U-boot tot zinken is gebracht.


En als laatste, de in 1923 gebouwde "ss Driebergen" die ten gevolge van een aanvaring in 1940 een zeemansgraf op de Noordzee heeft gekregen.


Nu is het allerminst ondenkbaar u zich thans gestaag begint af te vragen wat dit nu allemaal met het heden, verleden, dan wel de toekomst van onze Gevallen Parel van doen heeft en zich bovendien buitengewoon serieus zorgen begint te maken over een naderende verwatering van de inhoudelijke huisstijl die u van ons gewend bent.
Maar wees gerust trouwe liefhebbers van het onzinnige woord, al hetgeen wij zochten is slechtst een passend inleidend woord voor een onvervalste wereldprimeur, welk ons door de voormalig dorpsdichter en zelfbenoemde provincie poëet Cees Swaen gegund is, die een walsje heeft geschreven voor het 'Zeilmeisje' Laura Dekker.
Het meesterwerkje - Les voiles au vent. Valse chopinoise pour Laura D. - heeft inmiddels zijn muze weten te bereiken, getuige de hartelijke woorden van dank in haar boek "Mijn verhaal", bladzijde 89, en is vanaf heden te beluisteren op "Onze site", deze bladzijde.

Een ieder die deze (hieronder te beluisteren) compositie in schrift wenst te ontvangen, hoeft slechts een mailtje te sturen naar zeilmeisje@driebergen.org



Een page terug..Een page vooruit